Deve mi keseceğiz, horoz mu keseceğiz, insan mı kurban edeceğiz ama biz galibiyet istiyoruz, çok bir şey değil.
Çok ama çok uzun yıldır bu işi yapmaktayım.
Elde makine stat stat gezer ilçemin takımlarını takip ederim. Kimi zaman sevinir kimi zaman da üzülürüm. Maç esnasında en çok sevinç fotolarını çekmeyi severim.
Bunun nedeni ise daha çok insanı kare içine sığdırabilirim ve bunca insanın da aynı duygular içinde olması ile kendim de sevinirim.
Aynı kare içinde yüzlerce insan aynı olaya seviniyor, mükemmel bir duygu.
Nefesler tutulmuş, kontraya çıkmış bir oyuncu ile aynı anda nefes alan yüzlerce insan. Aynı anda nefes alan ve veren, aynı anda kafayı kaldıran, uzak köşeyi kesen, aynı anda aynı yere pası düşünebilenler.
Nasıl ama aynı anda, aynı şeyler sadece futbol sahasında düşünülebiliyor dimi? Yapılan ortaya hep birlikte yükselir, hep birlikte kafa ve vole vururuz veya sırtımıza çarpar. Ya hep birlikte kaçırır ya da hep birlikte o GOLÜ atarız
Son iki sezondur bunu başaramıyoruz.
Ya hep bir değiliz veya ortada bir yanlış var ya da aramızda gerçekten beceriksizler var demektir.
Ortada bir beceriksizliğin olduğu aşikâr da bunun nerede olduğuna karar veremedim hala. Artık yeter demenin vaktidir.
Evet, artık yeter.
Elde sağlam ve işi bilen kariyerli 11 oyuncu ile sahaya çıkıyoruz. Son haftalarda iyi işler yapıyoruz ama sonuca etki etmiyor.
Kenar yönetim bu işi biliyor ve yönlendirmelerini de yerinde yapıyor.
Tribünler desen aynı yani mükemmel derecede takımını destekliyor.
Artık eksik olan o takım ruhunu yakalamamız lazım. Her hafta yalancı çıkmaktan yoruldum, artık utanıyorum okuyucularımdan. Onca yazılan yazı verilen destek artık bende çok olanlardanım. Bana bile yeter denilebiliyor. Artık özelden yazanlara bile verilecek cevabım kalmadı. Her yazana biraz daha sabır diyordum o da kalmadı.
Yani anlayacağınız bende sıkıldım, yoruldum.
İki sezondur rahat, huzurlu, galibiyet garantili maçlar izleyememenin hüznü içindeyim.
Artık yeter, bir yerden sonra kabak tadı veriyor.
Valla sıkıntı ve stresten kilo bile aldım. Kimi stresten verir ben alıyorum.
Artık yeter galip gelerek üç puanımızı alalım ve huzur bulalım bir haftalığına da olsa.
Artık sevinç fotoları çekmek istiyorum.
Tribünden resmimi çek diyenlerin resmini sevinirken çekmek istiyorum.
Oyuncuların sevinç resimlerini çekmek istiyorum.
Maçtan sonra resim isteyenlerin resimlerini büyük bir keyifle paylaşmak istiyorum.
Çok mu şey istiyorum?
Golden sonra oyuncuların bana gelerek poz vermesini istiyorum. Sonra tribünlerin sevinç pozları ve birbirimize takılmak istiyorum.
Maç bitiyor herkesin kafa önde moral bozuk eve gitmesini de istemiyorum. Çok mu şey istiyorum?
Artık yeter ben galip gelmek istiyorum.
Sizce ben çok mu şey istiyorum?
Deve mi keseceğiz, horoz mu keseceğiz, insan mı kurban edeceğiz ama biz galibiyet istiyoruz, çok bir şey değil.