Mayıs ayının başında alev alev açan, doğayı süsleyen bir çiçek var. Türkiye'de birçok yerde görünür. Balkanlar'da da her yerde açar. Ormanların nazlı alev kraliçesi olur. Nerelerde açtıysa insanlar mutlaka bir hikâyeyle süsler kendisini.
'Keyma', 'kaame', 'şekayık', 'bojur' gibi farklı adları var. Bilmediğim başka isimleri de olabilir.
Doğduğum köyün adı da Bojurovo (Dobriç, Bulgaristan) bu çiçeğin adını taşıyor. Mayıs'ta köyümüz ormanı kırmızıya bürünürdü. Küçükken mutlaka çiçek toplamaya giderdik. Çok güzel hatırlarımız oldu.
1989 Yılında Türkiye'ye geldiğimizde bir komşumuz bizi Danamandra köyüne götürdü. O kadar güzel bir köydü ki… Ormanı, bitki örtüsü, mağaraları, mağaradan çıkan buz gibi suları, çeşme, insanları… O zamanlar köydeki orman Mayıs ayında kırmızıya bürünürdü.
Seneler geçtikçe insan eli her yere değmeye başladı. Piknik yerleri çoğaldı, ormanın içine asfalt yollar yapıldı.
Köy tozlandı, gürültülü oldu. Orman florası değişti. O güzel şekayık (bojur) da yok olmaya başladı. Şu anda çok az kaldı, koruma altında bir bitkidir. Geçen sene bir çobana mağarayı sordum: “Onu patlattılar, altın aradılar'' dedi. Kalbim acıdı. Kimse karşı çıkmamış, anladığıma göre yasal yapılmış. Köy gölünde bulunan bitki ve böcek çeşitliliği çok nadirdir.
Tek dileğim Sayın Belediye Başkanımızın bu çiçeği korumak için bir proje üretip, tanıtılmasına vesile olması. Oralara uzun yürüme yolları yapılsın, rehberler olsun, piknik yerler azalsın. Okuldaki öğrenciler yaşadıkları ilçeyi ve köylerini daha iyi tanıma fırsatı bulsunlar. Oralara öğrenciler piknik için değil, araştırma için gitsinler, gözlemlesinler, öğrensinler doğayla bütünleşsinler.
Yaz kış yürütülebilir bir proje olsa ne güzel olurdu.
