Yeni yılın ilk yazısında kimin başarı öyküsünü konu edip seneye başlasam diye düşünüp durdum ama siyasetçilerimiz başlangıcı fiyaskolardan yana kullanmayı tercih edince bütün şansımı tükettiler.
En sıcağı sıcağına olan olaydan başlayalım. Muhalefet, iktidarın temsilcisi Özcan Işıklar’ı dinlememek üzere meclisi terk etti. Bu konunun önemli ayrıntıları var benim kafama takılan.
AKP’lilerin terk ettiği meclis değildi, çünkü Işıklar oturumu kapattı ve gündem dışı söz aldı.
İkincisi iktidara soru yönelten muhalefet cevaplarını dinlemeliydi.
Ondan sonra söz hakkını Işıklar’dan istemelerine gerek yok. O meclis salonu kürsüsünün sahibi halk. İktidar kadar muhalefetin de orada söz hakkı var. Işıklar ister dinler isterse dinlemez muhalefet kalır ne söyleyecekse anlatırdı. Basın olarak biz kesin dinleyecektik.
Bu yüzden Metin Karakaş’ın, “Özcan Işıklar bize söz hakkı vermedi bunun için meclisi terk ettik” demesi benim için mantıklı bir açıklama değil.
Adil Sirkecioğlu’nun Metin Karakaş’a yönelttiği eleştirilerden ilk kez yüzde yüz katıldığım bir süreci yaşıyoruz. CHP’nin kendi kendini yıpratan bir meseleye müdahil olan Karakaş, Işıklar’ı yıprattığını düşündüğü kadar yıprandı.
İhalede bir yolsuzluk, usulsüzlük var mı konusu Sayıştay, Kamu İhale Kurumu ve İçişleri Bakanlığı müfettişlerine intikal ettirildikten sonra Karakaş’ın Işıklar’ı suçlu gösterme gayretleri şık değil.
Ama üstte saydığım kurumlar Işıklar’ı ve iktidarı suçlu bulurlarsa işte o zaman Karakaş haklı bir zafer elde etmiş olur. Her ne kadar bu konuda hiçbir katkısı olmasa bile. Ayrıca katkısı olabilir de zaten müdahil olmak üzere başvurduğu yargı sürecine elinde ne kadar belge ve bilgi varsa sunabilir. Sunmalıdır da.
Işıklar’ı, Karakaş ardı ardına sekiz takla atsa bile suçlu ilan edemez, çünkü ne hakim ne savcı. Muhalefet lideri olmanız size insanları yargılama, sorgulama hakkı vermez. Yargıya intikal eden konularda hesap sormak da muhalefet liderinin yapacağı iş değil.
Devamı 05 Ocak 2011 tarihli Hürhaber Gazetesi'nde
YAZARLAR
ÇOK OKUNANLAR
1. SAYFAMIZ
