Referandumu unutturan bir bela sardı başımızı… Sesimiz çıkıyor mu, itirazlarımızı duyması gerekenler sağır mı? Henüz çok da belli değil… Arazileri değerlenecek diye sevinenler varmış, hayatlarının ne kadar ucuzlayacağını düşünmelerine gerek yok tabi? Bir insan kendi hayatına önem vermiyorsa, başkaları niye bunu önemsesin? Bir avuç duyarlı insanın çırpınışı Silivri'nin, Trakya'nın kurtuluşu için yeterli gelir inşallah…
Sorunumuz siyaset, çözümümüz siyaset! Siyaset yapıcı da olabilir yok edici de? Ve tıpkı Necip Fazıl Kısakürek'in söylediği gibi; ''İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa, imha etmek için de o kadar cehalet kâfidir.”
Siyasetin yoktan var etmek kudretini, varı yok etmekte değerlendirmek ne acı, ne denli büyük bir kayıp ile zarar…
Damdan düşenin halini anlamak için, damdan düşene sormak gerektiğini hepimiz biliyoruz… Yaşar Gören ile sohbet ettik geçtiğimiz Cuma günü… Elbistan/Afşin'de termik santral kuruluş sürecini bizzat yaşayan biri olarak anlattı… Önce yerleri değerlendiği için sevinen, sonra yüksek ücretle çalışacak işi olduğu için mutlu olan her bir ailede bugün en az bir kanser hastası olduğunu, astım ve diğer solunum yolu hastalıkların doğal bir süreç kabul edildiğini paylaştı… Yok olan yer altı kaynakları ile birlikte biten tarımın, hayvancılığı, bölgede bugün içme suyu kalmadığını anlattı…
Afşin'in uçsuz bucaksız bağları olduğunu bir salkım üzüm koparıldığı gibi arıların etrafına üşüştüğü zamanlardan sonra her sabah nasıl kül bulutlarının altında uyanıldığını, balkonlara çıkamadığını, kuş, börtü, böceğin, bağ, bahçelerin, yer altı ve yer üstü sularının nasıl yok olduğunu, temiz bir nefes hava kalmadığını anlattı…
Vahşi Depolama alanından kurtulduk…
Çimento Fabrikasından kurtulduk…
İnşallah bu Termik Kömür Santrali belasından da kurtuluruz…
Kötü zaman ve olayların iyi bir tarafı var; düşününce bana hak verirsiniz… İyi gün dostlarınızı tanırsınız, etrafınızı saran samimiyetsizlikle yüzleşirsiniz, iyiliğinizi düşündüğünü ve bunun için çalıştığını söyleyenlerin gerçek yüzünü görürsünüz…
Yalan bir iyiliğe, kötü gerçeği tercih eden insanların kayıpları her daim azdır hiç kuşkunuz olmasın… Başkalarının size kaybettirdiklerinin yerine kendi gücünüzle daha fazlasını koymayı hayatta düştür edinmezseniz kendinize; dizlerinizi çok döver, hayallerinizin ardından çok gözyaşı dökersiniz… Bunlar da bir güç sarfiyatı; ne yazık ki hiçbir şeye yararı olmayan…
“Görmek istediğin değişimin kendisi ol” dedi Gandhi… 100 yıldır geçerliliğini yitirmeyen bu söz insanlığa daha nice 100 yıllar boyunca karanlığın etkisi altına aldığı yollarda ışık tutacak nitelikte…
ALİ SOLMAZ
Hiçbir başarının tesadüf olmadığının ispatı… Yetenek önemli tabi ama istemek, kararlılıkla savunduğunuz şeyin arkasında durmak ve her şeye rağmen vazgeçmemek… Evvel Zaman oyununun bir bölümünde Ali Solmaz, sahnenin kenarında her yaştan tiyatro tutkunu gençlerle sahnedeki Halide Edip Adıvar'ı izlerken güzlerinden süzülen yaşlar dikkatimi çekti… Ne zordur iki kişi olarak bile bir araya gelip birlikte bir şeyi ortaya çıkarmak. Solmaz Tiyatrosunun her şeyi olup da kalbi sanat aşkıyla atan gençleri bu güzel amaç doğrultusunda birleştirmek, bir arada tutmak sanatsal değeri ziyadesiyle hak ediyor… Bizi kültürel yolculuğa çıkartan, bugünümüz ve yarınımızı sanat aracılığıyla milli değerlerimiz vasıtasıyla sorgulatan bu özel gençleri ne kadar alkışlarsak alkışlayalım az gelir… Cesaretleri, emekleri başarmaları ve Silivri'nin güzelliğin güzellik katmaları uğrunda en güçlü gerekçeleri…
Silivri halkı gibi belediyemizin de bu topluluğu bağrına basması gerekiyor… Solmaz ve ekibi bize bir kez daha ayrıştığımız pek çok konuya rağmen sanat şemsiyesi altında gönül rahatlığıyla birleşebileceğimizi ispatladı. Yeterince bölündüğümüze göre yan yana durmamızı bu denli güzel vesilelerle mümkün kılan değerlere gözümüz gibi bakalım olmaz mı?
Solmaz Tiyatrosuna, başta Ali Solmaz ve ekibinin tüm fertlerini tebrik ediyorum, başarılarınız daimi olsun… Kalbimizi kendi topraklarımızda yoğrulan, şekillenen sanatla ısıtmaya devam etmenizi canı gönülden diliyorum…
İyi haftalar…
