Farkında mısın?

Güzellikleri artırmak onu fark etmekle başlar.
Peki, sen farkında mısın?
Kaldır kafanı bir etrafına bak,
Gökyüzünün güzelliğinin, ayın, güneşin, dağın, denizin farkında mısın?
Kuşların, çiçeklerin, kedilerin, köpeklerin, kelebeklerin türlü türlü mahlûkatın yaratılmış her bir canın güzelliğinin farkında mısın?
Kapat gözlerini hisset… duygularının, hislerinin, düşüncelerinin farkında mısın?
Dokunan ellerinin, parmaklarının farkında mısın? Tat al diye, kendini ifade et diye, şükret diye verilen dilin farkında mısın?
Gör diye, seyret diye, keşfet diye, ağla diye, gül diye verilen gözünün farkında mısın?
Yürü diye, yol al diye, sıratı müstakim üzere ol diye verilen ayaklarının farkında mısın?
Ve farkında mısın hayatındaki sana ait güzelliklerin?
Gülüşünün, bakışının, kendi değerinin, sana has özelliklerin, başkalarından farklı oluşunun, biricikliğinin farkında mısın?
İçeride ve dışarıda senin hizmetine sunulmuş nice ikramlar…
Sev diye verilen kalbinin, aklet diye verilen aklının, şükret diye verilen ömrün farkında mısın? Hakikatini bul Rabbine ulaş diye verilen Ruhunun farkında mısın?
Bedeninde bütün organlar, azalar sana hizmette sırf sen yaşa diye.
O organların şükrünü eda edebiliyor musun?
Bütün yaratılmış hizmette sana.
Güneşin ayın teşekkürünü edebiliyor musun? Dağın, taşın, kurdun, kuşun teşekkürünü yapabiliyor musun?
Yağmurun, suyun, havanın, toprağın teşekkürünü yapabiliyor musun?
Eğer bugün dünyanın zarar gördüğünü düşünüyorsan; bu kötülerin bir şey yapmasından değil sen yeterince şükretmediğin için.
*Gerçek şükür kötü bir şey olmadığı her an için teşekkür etmektir.
O halde bir bakalım. Başın ağrıyıp geçtikten sonra yaşadığın ilk anda ki şükrü, başın ağrımadığı her gün yaşayabiliyor musun?
Hasta olmadığın her an sağlıklı olduğun için teşekkür edebiliyor musun?
Bugün de kulaklarım duyuyor, bugün de gözlerim görüyor şükürler olsun diyebiliyor musun? Ne güzel nefes alıyorum diyor musun?
Şükretmek için illa ki yokluğunu mu hissetmemiz lazım.
Sevdiklerimizin, sağlığımızın, varlığımızın…
Hayatımız boyunca şükretsek az.
Peki, ne yaparsak gerçekten şükretmiş olacağız?
Fark ederek.
Güzellikleri fark edip büyüterek.
Fark etmediğimiz her şeyi farkında olmadan yok ederiz.
Evet, güzellikleri artırmak onları fark etmekle başlar. Neye mercek tutuyorsak hayatımızda onları büyütüyoruz ve büyüttüklerimiz hayatımız oluyor. Şükredecek çok şeyimiz varken şikayet edecek şeylere odaklanır olduk toplum olarak.
Şükretmek polyanacılık oldu, saflık oldu hatta ahmaklık oldu içimizden geldiği gibi şükredemez olduk.
Sorun kötülerin çokluğu değil ki alemde. Düalite alemi burası Habil ve kabilden beri her zaman kötüler vardı ve hep olacak.
Dünya, sen iyiliği yaymadığın şükretmediğin için kötülerin çoğaldığı bir halde.
Her şey gibi, bunu da başkaları yapsın dediğin sürece kötüyü seyretmeye mecbur kalacaksın.
Onlar vazifesini yapıyor peki sen?
Sen vazifeni yapıyor musun?
Senin vazifen ne?
Sevgi ile yaratılan alem yine sevgiyle ancak şifa bulacak.
Sevgiyi nasıl yayar insan?
Önce kendini severek.
Kendini sevmeyen biri, hiç başkasını sevebilir mi? Sevginin olmadığı yerde sevgisizlik vardır, nefret vardır, öfke vardır. Bak bakalım hayatına sorunlarını sevgiyle mi çözüyorsun? Yoksa öfkeyle mi? Hayata bakış açında sevgi merceği mi var gözünde. Aynı kainat neden birine cennet iken, diğerine cehennem oluyor?
Demek ki dünya içimizde yaşadığımızın yansımasından başka bir şey değil.
Eğer merceği şikâyet edeceğin şeylere tuttuysan büyüttüğün de o oluyor.
Herkesin cennet gördüğü mekân sana cehennem oluyor. Tek yapman gereken merceği şimdi hayatındaki güzel şeylere yaklaştırman.
Haydi beraber yapalım.
Şimdi hemen bir aynada kendine bakmanı istiyorum. Evet şimdi. Göz bebeklerine bak. Daha yakından renklerini incele. Şekline bak. Herkesten başka bu bakışlara başka bir gözle bak. Şimdi onu çok seven birinin gözüyle bak. Ya da en sevdiğin kişiye bakar gibi bak.
Bunun gibi hayatımızın küçük ama anlamı büyük detaylarını görmek, takdir etmek ve onlara değer vermek güzellikleri çoğaltmanın ilk adımıdır.
Farkında olarak yaşamak, hem kendimize hem de başkalarına daha anlamlı ve zengin bir yaşam sunar.
İçimde ve dışımda fark etmeyerek yok ettiğim bütün güzellikleri fark etmeye ve şükrünü eda edebilmeye niyet ediyorum.