Hayatın bir insana vereceği en büyük armağan karşısındakini anlama yeteneği… Bunun aynı zamanda en büyük ceza olabileceğine inanır mısınız? Yaşadığınızda anlarsınız… Her şeyin iyi tarafı olduğu kadar, kötülüğü de var sözü hiç boşuna söylenmemiş. Sorun şurada çıkıyor; anlayışınız ve hoşgörünüze muhatap olduğunuz kimseler yetişemezlerse… Aradaki fark büyüdükçe tartışmalar, kavgaya ve dahası işle ilerliyor olaylar… Yok, başıma kötü bir şey gelmedi meraklanmayın. Bazı kimseler çok meraksız hiç umurlarında olmamıştır da! İlgilenenlere lafım… Kim nasıl görüyor ve ne algılıyor bilmiyorum ama düşüncelerimden dolayı hiç öyle sert tepkilerle karşı karşıya kalmadım. Kızmaktan çok gücenirler, alınırlar isteyerek veya istemeyerek kırdığım kalpler. En keyiflisi de bir süre dediğim noktaya gelişleri, bana hak verişleri… Herkesin düşündüğü ve hatta bildiği şeyi siz dile getirince herkesin bir celallenmesi verdikleri önemdendir… Pek çok kimseyi önemsemedikleri kadar size değer verdiklerinden… Benim gibi düşünmeyen insanlar daha çok ilgimi çekiyor… Düşünce dediğiniz şey değişken olacak zaten. Bir noktada ısrar ve hatta inatla kalırsa sahibi ‘ölmüş' demektir : ))
GÜNÜN SÖZÜ
Tanrıdan gururumu yok etmesini istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, gurur benim yok edebileceğim bir şey değil, senin bırakabileceğin bir şeydir.' dedi.
Tanrıdan sakat çocuğumu iyileştirmesini istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, onun ruhu sağlam, vücut o kadar önemli değil. O geçici bir şeydir.' dedi.
Tanrıdan bana sabır vermesini istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, sabır büyük acılar çekilerek öğrenilebilecek bir şeydir. Sabır verilmez, hak edilir.' dedi.
Tanrıdan beni mutlu etmesini istedim.
-Tanrı, ‘Hayır dedi, Ben sadece nimetlerimi sunarım, mutlu olmak sana bağlı.' dedi.
Tanrıdan beni çektiğim acılardan kurtarmasını istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, çektiğin acılar günlük kaygılarının önemsizliğini anlamanı, onlardan uzaklaşmanı ve bana daha çok yaklaşmanı sağlar.' dedi.
Tanrıdan ruhumu olgunlaştırmasını istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, kendi kendine olgunlaşmalısın, ama meyvelerini alman için yardım edeceğimden emin olabilirsin.' dedi.
Tanrıdan hayatı sevmemi sağlayacak her şeyi istedim.
-Tanrı ‘Hayır dedi, Ben sana hayatı vereceğim. Böylece hayata dair her şeye ancak sen sahip olabilirsin.' dedi.
Tanrıdan, Tanrıya duyduğum sevgiyi başkalarına da duyabilmeyi istedim.
-Tanrı şöyle dedi: “Ohhh! Nihayet doğru bir şey istedin.'
Ruhu olgunlaşmamış bir kul
Tanrıya hep ‘bana ver' ile biten dualar eder.
Olgunlaşmış bir ruh ise ‘vermemi sağla' diye bitirir dualarını...
* Steve Gooodier
Not: “Çok uzun yazıyorsun okuyamıyoruz” diyenlere ithaf olunur. Bugün bu yazının bu kadar kısa olmasının iki sebebi var onlar da kendini biliyor... İnşallah döktüğüm o kadar dil boşa gitmemiştir!
Yazık bana...
