Gül de oldum Gülcü de

Yüzünde derin çizgiler olan kendi halinde bir denizanasıydı sütannem.
Denizkızıymış zamanında!
Korktuğum zamanlarda istiridye kabuklarının arasına saklandığım da oldu, ormanın kuytusunda bir ağacın kovuğuna da.
Yelelerine yapıştığım denizatlarının sırtında gezdim olmazları, bir martının gözlerinden baktım dünyaya...
Okyanusları da gördüm, çöplükleri de.
Büyük balık da oldum, küçük de...
Balık olduktan sonra; çok fark etmediğini anladım!
Baharda çiçek açtım, sonbaharda süpürdüler yapraklarımı.
Kral da oldum, soytarı da...
Yarasa da oldum, köstebek de...
Öğrendim ki; kokusundan olmazsa, el yordamıyla bulursun hayallerini!
Yol da sensin, patika da.
Köprüysen, üzerinden geçmelerinin ne önemi var?
Güzel de oldum, çirkin de.
Çirkini de sevdim, güzeli de.
Toprak oldum bağrımda sakladım tohumu;
Odun da oldum, oduncu da!
Gül de oldum, Gülcü de...
Çocuklar mutlu olsun yeter ki; oyunda olurum, oyuncak da!
Denizanasıydı süt annemiz, denizkızıymış zamanında...