HANGİ EVREN

Yaşam koçluğuna soyunup, ne dediğini bilmeyen, ilgi çekmeye çalışırken kendi içinde kaybolmuş bir kadının yazdıkları düştü aklıma; "önce kendinizi sevin!”
Bir dönem herkes borsacı idi sonra bilgisayar dehaları çıktı karşımıza, şimdi de önüne gelen yaşam koçu!
Geçenlerde bir kartvizit geçti elime, isim, telefon numarası…
Meslek; özel ders hocası ve yaşam koçu!
Hangi ders? Belli değil!
Yaş grubu? Belli değil!
Hangi yaşamın koçu?
Adam işsizdir, görüşmede sorarlar; "ne gelir elinden?”
Omuz silker adam; hazır parayı çatır çatır yerim, iyi içerim, arkadaşlar sohbetimin doyumsuz olduğunu söylüyorlar, bir keresinde şiir yazmıştım, okuduğum kız dağılmıştı, yatakta iyiyim, hamamda sesim inanılmaz, barda yabancı, popüler şarkıları söylermiş gibi yapabiliyor, dilimi burnuma değdirebiliyorum…
"Ne iş olsa yaparım!”
Kişi çaresizlikten mi? Haddini bilmezlikten mi, bastırır ve dağıtır böyle bir kartvi-ziti?

Sorunun büyüğü orada zaten; herkes kendini çok seviyor!
Yol sorulduğunda bile; "bilmiyorum” diyen kaç kişi çıkıyor karşınıza?
Hayatında; zerre sorgulamamış, kitap kapağı açmamış, Platon tavırlı bilge dolu ortalık!
Zamanın varsa, anlatmaya başlasınlar da dinle bak! Hesabı sen ödeyeceksin tabi…

Bir arkadaşın ofisinde oturuyorum, masanın üzerinde duran, kargacık burgacık yazılmış, iş başvuru formuna takıldı gözüm; daha önce çalıştığınız iş yerlerinden ayrılma sebepleriniz?

Fabrika kapandı, istifa ettim, anlaşmazlık!

Niye "kovuldum” yazamıyoruz?
İlişkilerde niçin "terk edildim” diyemiyoruz?

İşten ayrılmış, meteliksiz bir adamın, harçlık aldığı yetmiş yaşındaki annesine, şuncacık aklı ile yapmaya çalıştığı felsefe kadar boş!
"Para her şey değildir!”
Tamam, eyvallah… Aksini söyleyen yok zaten… Al eline mikrofonu, çık sokağa, karşına çıkan yüz kişiye sor; "Her şey para mıdır?”
Soru bildikleri yerden geldiği için yüzü de, ciddi bir ifade takınacak önce, kadınsa televizyona çıkıyorum deyip, saçlarını düzeltecek, erkekse, kameraya en seksi bakışını yöneltecek, boğazını temizleyecek ve sanki şimdiye kadar hiç söylenmemiş, kadim bir sırrı açıklar gibi; "evet para her şey değildir” diyecek…
Otuz beş yaşındayım, annemin emekli maaşını tırtıklıyorum, para her şey değildir!
Madem yaşam koçu olmaya soyundunuz, ağınıza düşecek, çaresizler olacaktır elbet…
Becerebiliyorsanız; mütevazı olmayı, alttan almayı, ortak müşterekte buluşmayı, dinlemeyi, anlamayı, saygı duymayı, vefayı öğretin insanlara…
Madem kutsal bir göreve soyundunuz; para da almayın!
Anlattığınız, inanmış göründüğünüz ve inandırmaya çalıştırdığınız öğretilerdeki gibi; evrenden isteyin ücreti…

Hangi Evren mi?
Kenan Evren!