Çıkmadık candan umut kesilmez diye neler yapmadık ki?
Suni teneffüs dediler denedik.
Kan değişikliği dediler yaptık.
Organ nakli dediler neredeyse hepsini değiştirdik.
İlk maçta Bandırma'dan puanla dönünce umutlanıp hep destek tam destek diyerek tribünleri doldurduk.
Bunca fedakârlığa karşılık biz bitti demeden bitmez diyen bir takım ruhu bir kurtuluş mücadelesi görmek istiyorduk.
Maalesef hayal kırıklığına uğradık.
20 günlük kamp hazırlık neticesinde Gülle gibi bir takımımız olmuş!!!
Ne yazık ki takım herkesten önce havlu atmış.
Ne Barbaros kalmış, ne de torunları!
Belli ki hoca sözleşmesine güveniyor.
Kulübün vaktini ve nakdini heba ederek herkesi oyalıyor.
Alemi kör, milleti de sersem sanıyor bu hoca.
Hiç kimsenin kariyerine, kişiliğine sözümüz olamaz ama eğer elimizdeki malzeme buysa vay halimize.
Bu takımdan ayrılanların çoğu bu hocayla çalışmak istemediği için ayrıldı.
Kalanlara da kendinize kulüp bulun diyebiliyor bu hoca.
Kimse kusura bakmasın ama bence maddi manevi kulübün altını oyuyor.
Juventuslu Pavel Nedved'in meşhur sözüdür. Bir takım küme düştüğünde futbolcular gider, ADAMLAR kalır.
Bizde de hoca dahil gelenlerin hepsi gidici, kalacak olanlar bu kulüple camiayla bağı bağlantısı olan ADAMLAR'dır.
Karşıyaka eski kaptanı Cihat Aslan'ı bu yüzden takımının başına getirdi.
Maç konuşmasını izleyince farkı görebiliyoruz.
Aslında yapılacak olan bizim hocanın dediğini yapmayacaksın.
Gittiği yoldan gitmeyeceksin.
Bizim hocayı Levent Saygılı ile birlikte uzun bir tatile göndereceksin ve bu camia ile bağı bağlantısı kesilmek istenen Yunus Yaşar, Fuat Yaman, Güray Kula, Oğuz Yavuz, Sercan Besler, İsmail Düzgün, Batuhan Ünsal, Enes Demiroğlu gibi ADAMLARLA yola devam edeceksin.
Kaybedeceksek de bunlarla kaybedelim.
Düşeceksek de ADAM gibi ADAMLARLA düşelim.
