Kim derdi ki onlar ayrılacak
Geçip giden yılların
ardından bakacak
Aslan öksüz kalacak
Hıçkıra hıçkıra ağlayacak
İşler, Beşiktaş’a yükselirken
Kurulu düzen dağılırken
Aslan’ın krallığı bitiverecek
Aslan; “Böyle ayrılık olmaz
böyle yalnız kalınmaz
Hani verdiğin sözler nerde
Hani huzur bulduğum
Müdürüm nerde
Hani sen hep yanımda olacaktın
Buruk mu buruk bir vedayla uğurladık Halis İşler’i. Hele benden başka basın mensubunun olmadığını ya da davet edilmediğini görünce içim sızladı adeta. 7 Yıllık görevi süresince İşler ile ilgili yazılanlara, gündeme getirilen konuları hatırlayınca anımsadım; yeri geldi üzüldü, yeri geldi belki de onurlandı ama hiçbir zaman kapılarını kapatmadı.
Okul Müdürleri de İlçe Müdürüne son görevlerini yaptılar. Bazıları gözyaşı dökerken, imalı bakışlar oradan oraya gelip gidiyordu. İşler, salona girdiğinde nezaketen ayağa kalkarak selamların yanı sıra kalkmayıp, “Sanki bakan!” cümleleri dökülüverdi ağızlardan. “En fazla ağlayacak olanlar en öne oturmuş, mendilim olsaydı ben de ağlardım” şeklindeki sözler de yıllardır bastırılan duyguların dışa vurulmuş ifadeleriydi.
Kuşkusuz herkesi memnun etmek zordur bir yönetici için, unutmayalım ki uyulması gereken genelgeler, düzenlemeler, gözetilmesi gereken dengeler v.s. gibi konular da var.
Okul Müdürleri adına Mehmet Yazıcı duygusal bir konuşma yaptı. İşler, duyduğu üzüntüyle başını zor kaldırıyor, hemen yanında oturan Şube Müdürü Erdal Aslan, gözyaşlarını silmeye yetiştiremiyordu. Şube Müdürlerinden Yılmaz Kaya ise soyadının hakkını veya ifade ettiğinden ödün vermedi ve Milli Eğitim’deki düzenin bu şekilde olduğunu öne sürmekle yetindi yaptığı veda konuşmasında.
