Neden her yıl ya da birkaç yılda bir evimizi yıkıp yeniden yapmayız?
Bir düşünün tanıdığınız kaç kişi bunu yapıyor…
Peki, kendimize ait olan aracımızın yenisini almak için kaç kere yaktık, bilinçli kaza yaptık?
Kendi kazancımızı ve sahip olduklarımızı korumak, kollamak ve bunları artırmak için bu kadar çaba sarf ederken ülkemiz, devletimiz ve gelecek yarınlarımız için neden bu kadar özverili değiliz?
Kendi cebimizden çıkartamadığımız maddi (maneviyat ve inanç yönüne hiç girmiyorum) kazançlarımızı, sıralamaya koyduğumuz, kendimizce öncelikler belirlediğimiz ihtiyaçlarımız kazancımız ile orantılı ise, devlet ananın ya da devlet babanın bizler için kurmuş olduğu hayallerin de bütçesi ve sıralaması olduğu bizim tarafımızdan neden algılanmaz? Bireysel olarak ülkeme nasıl kaynak sağlarım, nasıl faydalı olurum, nasıl toplumsal bilinci oluştururum, nasıl tüketimi değil üretimi mi artırırım v.s.. gibi konularda telaşına düşen var mıdır içimizde yada bunları kendine dert edinen 83 milyondan kaç kişidir sizce?
Çok basit çöp kokusundan ölüyoruz… Çöplerimizden nasıl toprak yaparız, nasıl enerjiye dönüştürürüz, en az çöpü nasıl çıkarırız düşünen var mı?
En temiz, en güvenli, en sağlıklı, en kültürlü kenti, kentliyi, biz bilincini nasıl yaygınlaştırırız, yardımlaşmayı nasıl kendi içimizde çözümlendiririz (okulda boya mı yapılacak mahalledeki boya ustasının yapması gibi- tesisat mı patladı mahalledeki tesisat ustasının müdahale etmesi gibi, bir çocuğumuzun ayakkabısı mı yok -bir velinin çocuğunu bırakırken diğer çocuklardan da sorumlu olduğunu biliyor olması bilinci) kolektif yaşam bilincini nasıl oluştururuz?
Nasıl dikeyde yapılaşmaları durdururuz, yatay da minimal yaşama geçeriz?
Yerler çöp atmanın geri kalmışlıkla bağlantılı olduğu bilincini (bu onların görevi bunun için para alıyorlar diyecek kadar düşünce kapasitemizin dar olduğu) kaldırımların yayalar için yapıldığının ama ne yazık ki arabaların kaldırımda yayların yolda olduğunu 21. yüzyılda halen bunu anlayamamışlığın bilinci beni yaralıyor…
Herkes istiyor… Hep istiyoruz… Kimse kendinden bir şey vermiyor ve katmıyor… Sadece her şeyin en iyisini en pahalısını en büyüğünü istiyoruz..
Peki ya bizim katma değerimiz nerde?
Önemli olan, doğruluk, dürüstlük, merhamet, fedakarlık ve cesaretle atmış olduğumuz her adımla, başka yaşamları zenginleştirmemiz olmalıdır... Ne dersiniz?