Hiç böyle bir yeni yıl yazısı düşünmemiştim… Cumartesi günü 2016'ya elveda demeye hazırlanırken gün boyu özenle televizyonda haber kanallarını atladım… Ters bir olay, durum olur aklıma takılır, canım sıkılır diye… Bilmeyerek/öğrenmeyerek acı hissetme durumumu engelleme bile değil erteleme çabası diyelim…
Bu kadar çok canımızı yakma gayreti içinde olan odaklar, huzurlu bir yılbaşını bize çok göreceklerini söylüyordu içimden bir ses… Kalbim aklıma ‘İnanma o sese' dese de sevimsiz gerçekliliğimizle yüzleşmemizin kaçınılmazlığı son sözünü söyledi, gündemimizin ortasına vahşi bir katliamı yerleştirerek!
Saat gece yarısını geçip, yeni yılın ilk saatine girince ‘Korkmamızı gerektirecek bir şey yokmuş çok şükür. Nihayet olaysız bitti' düşüncesinin rahatlığıyla tv, internet tarzı dış dünya ile bağlanmaya dair ne varsa kapatıp kitabımı aldım, uykuya daldım…
Tabi uyanmak diye bir şey var! Uyanamamak da fena, uyanmanın acı dozu ise arttıkça artıyor… Acıya bağışıklılığımız arttıkça artıyor! Kelimeler kifayetsiz, acılar tarifsiz, kayıplarımız çok büyük…
Kayıp derken; hayatını kaybeden insanları yaşam tarzına göre yargılayıp üzülmek yerine sevinenlerin toplumumuzda yarattığı infial terör saldırısının acısıyla yarışır nitelikte…
Acılardan acı beğen!
Test sorularındaki şıklar gibi olsa keşke hayat da a, b, c'den sonra ‘hiçbiri' doğru cevap hakkımız bulunsa. Halk olarak biz artık acılardan acı beğenmek is-te-mi-yor-uz! Bu acılara sebep olanların cezalandırılmasını, artık daha büyük kötülükler yapmaya imkânlarının ellerinden alınmasını bekliyoruz…
Huzur, mutluluk, güzellik, iyilik istiyoruz…
Acıya, lanet okumaya, isyan etmeye, her gün yeni bir katliamın sebep olduğu yıkımı kare kare izlemeye doyduk! Damarlarından hayat fışkıran fidanlarımızın ruhlarını tabutlara kapatmaktan yıldık…
Terörü hafife almanın bedelini çok ağır ödüyoruz!
Ortaköy'de hayatını kaybeden herkese Allah'tan Rahmet, sevenlerine başsağlığı ve sabır diliyorum… Bir kez daha ve inşallah artık son defadır; başın sağ olsun Türkiye'm…
Ne hain düşmanlarımız ne bitmez çilemiz varmış Yarabbi…
***
Yeni yıla dair güzel bir şeyler yazmak istiyorum, hem de çok… Silivri'de huzurlu bir yeni yıl, İstanbul'da katliam… Peygamber efendimiz bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor “Komşusu açken, tok yatan bizden değildir…” Dün Beşiktaş, bugün Ortaköy… Daha önce Kayseri, Ankara vs… Silivri huzura tok, ama onun dışında aç olanları düşünmemezlik, görmemezlik edemeyiz…
Katliamların asla haklı gerekçeleri olamaz… Olduğunu düşünenlerin katliamı yapanlardan bir farkı olmaz… Saldırıda bizzat hayatını veya yakınlarını kaybedenlerin duyduğu üzüntü başlı başına bir olay… Bir de bu ve benzeri saldırıların toplum üzerindeki etkilerini düşünün… Sosyal ilişkilerimizi zayıflatan, bağlarımızı yok eden bu baskı psikolojisi bizleri kocaman dünyanın yalnız, dayanaksız, güvensiz, iletişimsiz baskı ve tehditlere boyun eğmeye meyilli insanlara dönüştürmeyi amaçlıyor.
Terör, toplumun ruhunu ele geçirmek için her türlü saldırıyı mubah sayıyor…
Direnmeli ve teslim olmamalıyız...
