Başkalarına gösterdiğimiz şefkati, anlayışı ve nezaketi kendimize göstermek neden bu kadar zor?
Hata yaptığımızda, başarısız olduğumuzda ya da zor bir dönemden geçtiğimizde, çoğumuzun iç sesi acımasız bir şekilde devreye girer.
“Bu senin suçun”
“Daha iyisini yapmalıydın”,
“Herkes senden daha başarılı”
Hayatta en sert eleştirmenimiz, çoğu zaman kendimiziz.
Peki, bu durumda olan bir dostumuza aynı sözleri söyleyebilir miydik?
Öz şefkat, işte tam da burada devreye giriyor. Kendine nazik olmayı, zor zamanlarda kendini desteklemeyi ve insan olmanın kusurlu taraflarını kucaklamayı ifade ediyor.
Öz şefkatin üç temel bileşeni; kendine nazik olmak, yalnız olmadığını bilmek ve farkındalıkla yaklaşmaktır.
Nazik Olmak;
Bir hata yaptığınızda, kendinize ne söylüyorsunuz? Çoğu zaman bu sözler acımasızca, hatta yıkıcı olabilir. Oysa aynı durumu bir arkadaşınız yaşasaydı, ona “Bu herkesin başına gelebilir, kendine haksızlık etme” diyebilirdiniz. Öz şefkat, kendimize de bu dostane yaklaşımı gösterebilmektir.
Yalnız olmadığını bilmek;
Zor zamanlarda sıkça düştüğümüz bir tuzaktır yalnız hissetmek. Kendimizi herkesten farklı ve yalnız hissederiz. Sanki bu sıkıntıları sadece biz yaşıyoruz. Oysa insan olmanın bir parçası da mücadele etmek ve hatalar yapmaktır. Herkesin kendine ait bir hikâyesi, zorluğu ve kusuru vardır. Öz şefkat, bize yalnız olmadığımızı fark ettirir.
Kendinize şefkat göstermek, daha iyi bir insan olmanın değil, daha bütün bir insan olmanın anahtarıdır.
Farkındalıkla yaklaşmak;
Kimi zaman yaşadığımız sıkıntıları görmezden gelmeye çalışırız, kimi zamansa bu sıkıntıları olduğundan daha büyük hale getiririz. Öz şefkat, bu dengeyi kurmamıza yardımcı olur. Acımızı kabul etmeyi ve ona nazik bir şekilde yaklaşmayı öğretir.
Neden kendimize şefkat göstermiyoruz?
Öz şefkati yanlış anlayabiliyor olabilir miyiz? Öz şefkat benim için ne demek? Bu konudaki kök inançlarım neler?
Örneğin; kendine şefkat göstermenin bir tür zayıflık ya da kendini şımartmak olduğunu düşünebiliyoruz. Oysa tam aksine kendimize şefkat göstermek, ruhsal dayanıklılığımızı artırdığı gibi, stresi azaltıp, hayat kalitemizi yükseltir.
Düşünün, hayatınızdaki en önemli insanlara ne kadar şefkat gösteriyorsunuz?
İşte bu sevgiyi ve ilgiyi kendinize de yönlendirebilirsiniz.
Çünkü kendinizle ilişkiniz, tüm ilişkilerinizin temelidir. Ve hepsinden en önemlisidir.
Bugün şefkatle ilgili bir adım atmaya ne dersin?
Kendinize bugün nazik bir şey söyleyin.
Hata yaptığınızda, bir dostunuza nasıl yaklaşırdınız, kendinize de aynı şekilde yaklaşın. Her gün sonunda şunu sorun.
“Bugün kendime nasıl şefkat gösterdim?”
Unutmayın, öz şefkat bir lüks değil, bir ihtiyaçtır.
Bugün kendinizle barışın. Çünkü kendinizle barıştığınızda, hayatta sizinle barışır.
Niyet; Bugünden itibaren, kendime karşı daha nazik, anlayışlı ve sevgi dolu olmaya niyet ediyorum.
