Laf alıp başını işe gitmesi gerekirken sinemaya yollanınca;" Parayı uzattım limonları aldım" diye bitirmiştim, ' Çekirdekleri atmayın" başlıklı yazıyı…
Bilgisayarın başına otururken; hem pazarı anlatırım hem de tuzlu sardalya tarifi yapar, vatandaşa faydalı olurum niyetindeydim oysa.
Malumunuz, yemek, kurabiye tarifleri çok okunuyor!
Hangi televizyon kanalını açsan, bilmem kim usta mutfakta.
Furyadan ben de nasipleneyim, internette tıklayanım çoğalsın diye aklımdan geçirmedim de değil!
Evde kavanoz aramaya başlayınca,bizimkiler; " bu işin sonu kötü" diye düşünmüş olacaklar ki, duymazdan geldiler.
" Kapağı vidalı plastik kap da olur!"
Cevap yok.
Sizi bilmem ama böyle anlarda takkemi alıp, balkona oturup geçmişin muhasebesini yapıyorum.
En son ben ne zaman kavanoz istemiştiiim?
Konserve kavanozu gelmesin aklınıza, daha büyük, beş kiloluk cam turşu kavanozları var.
Hani şu ödünç verince unutulmayanlardan, arkası sorulanlardan…
Palamut balığının bol, bol olduğu içinde üç paraya düştüğü bir seneydi…
Derya kuzularını takoz kestirip eve getirmiş, " neden bu kadar çok balık aldığımı" soranlara tepeden bakmış, küçümsemiştim.
Ne bilecekti kara cahiller lakerda yapacağımı.
O günde bugün gibi kavanoz var mı diye sormuştum. Sabıkam olmadığı ve ne yapacağımı merak ettikleri için gıcır gıcır kırmızı kapaklı bir kavanozu
mutfak tezgahının üzerine bırakıp, huzurdan çekilmişlerdi…
İnternetten gurmelerin birinin sayfasını açıp, nasıl tarif ettiyse, harfiyen yerine getirerek beş caanım palamudu lakerda olsun diye kavanoza kapatmış, kendimi haftalar sürecek beklemeye hazırlamıştım…
Balık baştan kokar denir ya!
Çok değil bir hafta sonra arkadaş evin içinde bir koku!
Benim derya kuzuları lakerda olma, başka bir şey ol, kok sen.
Sinirli, psikopata yakın bir tipim o zamanlar! ne atabiliyorlar, ne; "at" diyebiliyorlar! Ziyan olmasın diye de düşünmüş olabiliriz.
Bir gece kır saçlı enişte misafirliğe geldi, içine su katınca beyaza dönen sıvıdan ( adını çıkaramayacağım şimdi!) tüketmeyi de seviyor, yanına çıkarayım dedim…
Kavanozun kapağını bir açtım, bir açtım ama…
Uzatmayayım, el birliği ile üzerime gelip, kavanozla beraber çöpe attırdılar lakerda olmamak için direnen palamutları…
Kardeşim; madem lakerda yapmayı bilmiyorsun, neden o zaman internetten şöyle ustayım böyle aşçıyım diye tarif veriyorsun?
Senin yüzünden düştüğüm pozisyona bak!
Mail atıp palamutların parasını istemiştim de oralı bile olmamıştı sonradan gurme.
Ev sakinleri yardım çağrımı duymazdan gelince normal olarak sinirlendim ve sardalya tuzlamayı içleri acısın,duyarsız kalmalarının nelere yol açabileceğini öğrensinler diye Tupper'a yapmaya karar verdim. Hem de hiç kullanılmamış olanına…
İnternette;"Sardalyaları yıkayıp pullarını bıçak kullanmadan dikkatlice ayıklayın. Ensesinden tutup kafalarını kopararak karınlarını temizleyin. Temizlenmiş balıkları iyice yıkayın ve kılçıklarını ayıklayıp iki parça fileto haline getirip kapatın." yazmışlar
Yahu sardinella aurita'nın kendisi fileto zaten, parmak kadar hayvan!
Hadi kafalarını kopardın, nereden bulup kılçığını çıkaracaksın da üzerine iki parça fileto haline getireceksin?
Çok saçma!
Gereksiz!
Çok af edersiniz biz bunu mangalda boklu yapıyor, kılçığı ile yutuyoruz!
Efendim; Sardalyalar güzelce temizlenir.Kılçıkları ayıklanmaz. Fileto haline getirilmez. Zaten bu kelimeyi de İtalyanlardan araklamışız, onlar uzata uzata; filaato diyor, söylerken de el kol hareketleri yapıyor.
Kafaları koparılır.Kavanozun zeminini örtecek kadar turşu tuzu dökülür, bir sıra balık dizilir, üzerine tekrar tuz, tekrar balık…
Benim tupper 3 sıra aldı, güzel görünsün diye tanesi 1 lira olan limonlardan üç dilim kestim, ne olur ne olmaz diye de üzerinde sızma zeytin yağı gezdirdim.
Daha bir şey olmadı ne sulanma, ne kokma!
Önümüzdeki günlerde farklı yörelerin farklı lezzetlerinde görüşmek üzere…
Hamiş; Bu yazı beklediğim ilgi alakayı görürse önümüzdeki hafta paçanga böreği tarifi vermeyi planlıyorum. Görmezse; ya yumurta kırarız ya, salçalı makarna….
