Kafası çalışan bir vatandaş olarak, hısım akrabanın ve cümle eşin, dostun çocuklarına yaptıkları sünnet düğünlerine ölü yatırım düşüncesiyle gitmiyorum...
E benim kızım var!
Nasıl gidip de beyaz entari ile pistin orta yerinde önünü tuta çiftetelli oynayan yumurcağın bibisine küçük altın asayım?
‘Küçük altın’ dediğin büyüklerimizin de söylediği gibi 180 lira olmuş yahu!
Kiminin üç tane çocuğu var... Adam anasının gözü, uyanık, üçünü beraber kestiriyor... Canlıya bak!
Neymiş? Düğün yemekliymiş!
Biraz pilav, üstüne kavurma akıllarına gelirse zerde...
180 lira nerde, yemeğin maliyeti nerde?
Kimse kusuruma bakmasın o paraya biriyle ortak olup kuzu keserim ben be!
&&&
Biraz politikaya bulaşmışlığım olsa işin rengi değişecekti tabi... Bir dahaki seçimlerde oy atsınlar diye yatırımın geri gelmeyeceğine bile bile sünnet düğünlerine de, istisnasız çağrıldığım her cemiyete gidecektim...
Küçük altın takıp kurtulsam iyi...
Kız tarafı partiliyse; bilezik... Oğlan tarafı bizdense; Cumhuriyet!
Partinin hatırı sayılır ağabeylerinden birinin yakını evleniyorsa; beşi bir yerde...
&&&
Gazeteler kocaman puntolarla başlık atmışlar; “ vatandaşa ilaç faturası yazdılar, maaşlarına katmerli zam yaptılar ”
Be hey gazeteciler...
Be hey köşe yazarları, sizlere sesleniyorum;
Empati yapın biraz empati!
Bir anlığına kendinizi ayda 100 düğüne giden vekil yerine koyun! Bu, günde üç düğün eder, yılda 1200 düğün...
Haberin devamı 27.12.2011 tarihli Hürhaber Gazetesi’nde…
