Her sabah neşeli uyansak olmaz mı?
Çok mu zor, imkânsız mı? Ender olur ama bazen olur ya; sebepsiz, tarifsiz bir sevinç olur içimizde...
Dudağımıza nereden gelip yapıştığını bilmediğimiz bir şarkı, bir melodi...
Yan bahçeden gelen yeni kesilmiş çimlerin kokusu...
Komşunun pişirdiği sahanda yumurtanın kokusu...
Taze demlenmiş çay kokusu...
Baharın kokusu...
&&&&
Bir ara çok erken kalkıp Şuayip ağabeyin çay bahçesine giderdim... Simitçiler açmadan, kediler çöp torbalarının altını üstüne getirirken ve yaz olmasına rağmen hava buz gibiyken...
Kısa kollusunuzdur ya, ne güzeldir o ürperti... Üşürsünüz ama hoşunuza gider...
Denize en yakın masaya oturur seyrederdim öyle...
Yürüyüşe çıkanlar geçerdi önümden tempolu adımlarla...
Köpeğini gezdirenler, köpeği ile konuşanlar, köpeğini dinleyenler...
Kuşlar sonra...
Kuşlar da müdavimidir o çay bahçesinin... İnsanlara aldırmazlar, yok gibi davranırlar daha çok...
Yapmalı gene, bir sabah çok erken kalkmalı...
Daha farkında olmalı olan bitenin...
