Nasıl kıvranıyorum sabahtan beri… Aklımdan geçenleri, aktarmak için; bir barajın kapaklarını açmam gerektiği şekliyle düşünün… Biriken suyun, normal bir şekilde akması mümkün değil! Kontrolü sağlamam da öyle… Ama sırılsıklam olmak olsa da ucunda, ki bu soğuk havada hiç tercih ettiğim bir şey değil, deneyeceğim : )
Silivri'de yıllardır Hürhaber'i kendince keşfedip, ilçe gündemini ilgiyle buradan takip ettikten sonra tesadüfler (göç mü desek adına) zinciri bizzat tanışmamıza vesile oldu. Hemşerilik duygusunu düşünün, göç bunun da üstünde bir şey… Başka bir şekilde anlıyoruz birbirimizi, değişik bir iç sesle konuşma yeteneğimiz var… Onu keşfedip yararlanan da henüz bu yeteneğini tam olarak değerlendiremeyenlerimiz de var…
Adem Bey hayatını büyük emek ve kişisel çabalarıyla muhteşem bir şekilde inşa ederken, onunla aynı frekansı tutturan, tamamlayan da bir hayat arkadaşı bulmuş kendine; Şule Hanım…
Kitabını yazmakla kalmayıp, birçoğumuzun başkahramanı olmayı isteyeceği başarılı bir öykü de sunuyor Şule ve Adem Bey'in hayatı…
Aktif ve hızlı yaşam yolculuklarında, iş hayatının yoğunluğunda aydınlattıkları, değer kattıkları birçok kişi ve olay varken halen bu destek sunumuna devam etme kararlılıkların güzelliğinin tarifi mümkün değil…
Her dokundukları yere önemli bir farkındalık katan, gelişim ve iyileşme çabasına neden olan varlıkları bizim için de çok önemli… Onlar etraflarında ördükleri sosyal sorumluluk çemberini geliştirmek ve genişletmek adına her daim hazır vaziyette… İnsan hayatına sadece maddi destek değil, güçlü bir maneviyatla, sahip olduklarınızı paylaşarak özel bir anlam katmanın keyfini yaşıyorlar, yaşatıyorlar…
Hayatta istediği her şeye sahip olup da, halen daha ortamdaki koşulları başkaları adına iyileştirmek için çabalayan kişilerin içinde barındırdığı iyilik karşısında kendi günlük koşturmacamı getirmek için kendimi zorluyorum… Olmuyor, sürünerek, çekiştirerek yine de aynı kareye sokuyorum zorla… Karşımda kişisel bir çaba ile mümkün kılınanlara bakıyorum ve kitleniyorum… Adem Bey ne kadar fakında hayatta başardığı mucizelerin bilmiyorum. Varlığı ile sebep olduğu olumlu şeyler ve iyilikleri bilmeli, bize yaşattığı mutluluğu kat kat hissetmeli… Ziyadesiyle tevazu sahibi… Ama herkesin hayatına bir Adem Ünal veya en azından yaşam öyküsünün değmesi gerektiğine inanıyorum. Hiç kimse böyle bir deneyimden sonra aynı kalamaz… Dünya görüşü, hayat tecrübesi ve engin fikirlerinin yanı sıra güzel kalplerinizde bizlere yer açtığınız için çok mutluyuz, şanslı hissediyoruz kendimizi… Daha iyi olmak, daha güzelini yapmak adına hayatımızda güçlü birer rol modeli olarak girmiş olmanız, bağlarınızı kuvvetlendirerek varlığınız eşsiz, çok kıymetli bir tecrübe…
İyi ki varsınız; Şule ve Adem Ünal… Hayatına güzellik, iyilik kattığınız herkes adına var olmaya devam edin, yaşattığınızın milyonlarca katı mutluluk ve de sağlıkla sürsün ömrünüz…
***
Büyüsek de ne mutlu ki yaşam bize kahramanlarımızın olması imkanını sunuyor… Herkese değil belki ya da kimimiz o şansı ıskalıyor… Yaş 37; benim zor zamanlarda, başarı öyküleri ve daima desteğine güvenebileceğim kahramanlarım var çok şükür : ) İnşallah bir gün biri için böyle bir vasfa sahip olabilirim! Belli bir zamandır hayal namına bir şeyler kurmuyordum; bu yazının ve içeriğinde yüzleştiğim gerçek ile duygular sonunda artık eminim… Bu hayatta birinin kahramanı olduğumu bilmek, daha doğrusu başarmak beni çok mutlu ederdi… Bakalım kısmet…
Selam ve sevgilerimi yolluyorum Ünal Ailesinin tüm güzel, özel ve değerli fertlerine...