Otelin kuytusuna konan masalardan birine oturup, etrafta kimsenin olmamasını fırsat bilerek, ayaklarımı plastik sandalyeye uzattım...
Yorulmuşum...
Rüzgârın uğultusu ninni gibi geliyor, yorgun gözlerle Çanakkale Boğazı’ndan geçen gemileri izliyorum... Ne kadar çoklar...
Yazının devamı 15-09-2010 tarihli HÜRHABER GAZETESİ’NDE…
