Yani... O kadar önemli değil...
Kafanıza neyi taktıysanız işte... Onu diyorum... Önemli değil!
Hani gece başınızı yastığa koyduğunuz zaman; uyumanızı engelleyen takıntınızdan, düşüncenizden bahsediyorum...
Onu büyüten sizsiniz...
Aslında küçük...
Küçük olduğunu anlamanız için başkasına anlatmanız yeterli...
En yakın dostunuza mesela...
Mesela; ikinci hadi bilemediniz üçüncü kadehten sonra en büyük sorununuzu anlatmaya başlayın, samimi ama hissettiğiniz gibi, içinizi nasıl kemiriyorsa öyle...
Konuşmanız bittiği zaman susun, karşınızdaki iskemlede sizi dikkatle dinlediğini sandığınız kişi, kadın mı olur artık erkek mi bilmem işte o konuşana kadar...
&&&
Sahi böyle çakırkeyif durumlarda içinizi döker misiniz?
Ne varsa işte...
Moda tabiri ile paylaşır mısınız yani?
Yoksa susar mısınız daha çok... Deşmeye çalıştığıma bakmayın, bu sorulara cevap vermek zor yahu... Ruh haline göre değişiyor değil mi?
İnsan bazen anlatmak, bazen de dinlemek istiyor... Bazen susuyor, bazen susturabilene aşk olsun!
