Sevgilin mi, katilin mi!!!

Sıradaki, gündemdeki vahşetin adı; “Pınar Gültekin”… Haberimiz olmayan, üç gün konuşup da unutulan daha niceleri de var kuşkusuz… Sevgili boyutundan caniye evrilmeyi başaran, insan kalıp gitmeyi nasıl başaramaz aklım almıyor!!!
Pınar ve onunla aynı kaderi daha önceden paylaşanlar bir şekilde kendilerine bu kadar acıyı reva gören dünya düzenini terk edip huzura erdi de boğazımıza yumru gibi oturan vahşeti yaşatanlar nasıl hayatlarına devam ediyor merak ediyorum. Kadınlar paylarına düşen, boylarından büyük acılar ve aklın bile sınıfta kaldığı acımasızlık karşısına ruhunu teslim ederken; onlara bu kaderi reva görenler nasıl bir yaşam sürüyor!? Sevgilisi olmaya başaramadığı kadını öldüren kişi katil, annesi, bacısı, ailesinin yüz karası, toplumun kınadığı kişi oluyor, ömrünce peşinde sürükleyeceği dehşet bir yükün hamalı, vicdanının kölesi, sefil bir yaratığa dönüşüyor! Sevgi beklerken ecelini sunduğunuz insanların kanını ellerinizden hangi su temizler, hangi ceza bunu telafi eder!?
Kadın cinayetlerinin anatomisini ezberledik, sürekli aynı denklem çaresiz bir kurban hep bir cani daima bir vahşet; kitap gibi okuyoruz üçüncü sayfaları çarşaf çarşaf parselleyen acımasızlığı…
Hiç biri de “Ben korkunç bir yaratığım” demiyor, hepsi sevmiş, aşkından, namusu için işlenen sürüyle cinayet, yaşatılan tonla vahşet ve çok fazla acı, üzüntü!
Bi bitin artık ya! İnsan olmayı başaramayan beceriksizliğiniz ve iğrençliğinizle yok olun da dünya rahat bir nefes alsın!
Gidenler kurtuldu, kalanları ne bekliyor daha hiç bilmiyoruz! Yedi kat yabancılardan kendini sakınırken, göz göze, diz dize, ele ele tutuştuğunuz insanın katiliniz olması, hem de nasıl bir cinayetle!?
PınarGültekin ve daha niceleri huzur içinde uyuyun! Artık hiçbir caninin canınızı yakamayacağı boyutta, hayatta değil ama güvendesiniz!!!
***
Ne yazayım ben şimdi daha bunun ardından?!
Sevgi sevgiyi, nefret nefreti doğurur…
Sevememişsin, sevilemezsin!
Zorlamayla da hiçbir yere varamazsın!