Neden sosyalleşmek istiyoruz?
Neden sosyalleşmek istiyoruz?
Yeni trend “Sosyalleşiyorum…” Yuppiiiii
Geçenlerde yakın bir arkadaşım sosyalleşme planları yaptığını söyledi. Tabi ki merak ettim.
Plan yaptığına göre sosyalleşme gereksinimi hissetmiş olmalı. Plan yapmaya koyulduğuna göre de sosyalleşme ihtiyacı duymuş olmalı ki bu da son derece sağlıklı bir düşünce. Filozofların deyişiyle “İnsan, tabiatı icabı medenidir” yani “İnsan sosyal bir varlıktır”.
Bu arkadaşımın sosyal biri mi, asosyal biri mi ona hiç değinmeyeceğim. Benim ilgimi çeken konu onun sosyalleşme isteği de değil. Etrafımdaki insanlardan sosyal olan da, asosyal olan da, yani her tip insan var. Eminim sizin de çevrenizde aynı tip insanlardan vardır.
Benim merak ettiğim, sosyalleşmenin yönteminin ne olması? İnsan sosyalleşmek için kendine göre davranış modeli mi geliştirmesi gerekli? Ya da bir model mi benimsemeli? Böyle bir strateji var mıdır?
Asosyal kişilikleri ya da sosyal ilişki geliştiremeyen tipleri incelediğinizde, “cool” takıldıklarını söylerler, kendilerini ait hissetmedikleri bir tabakadaymış gibi görünmeye çalışırlar, aristokrat düşüncede olduklarını sanırlar. Bu sebeple de her önüne gelenle iletişim, etkileşim kuramamaktan ya da kurmamaktan yakınırlar.
Adam topluluk içinde iki söz söyleyemiyor, dut yemiş bülbül gibi susup bedeniyle artistik görüntü çizmeye çalışıyor. En kıl olduğum durum ise görüntüde vücudunu, giysilerini veya kullandığı aksesuarlarını ön plana koyarak var olmaya çalışanlar. Bu tip insanlar çevrelerindeki insanlar tarafından “cool” tip olarak algılanmaktadırlar.
Kafede, çay bahçesinde herhangi bir sosyal ortamda bu şekilde takılan bir erkek, kızlar tarafından “ayyy ne cool çocuk” diye algılanıyor. Gel de bu durumu anla şimdi, hani bir söz vardır. Adam “tavşan b.k. gibi ne kokar ne bulaşır.”
Sosyalleşmek için pek çok yöntemin var olduğunu bilmekteyim. Ama bu şekilde takılan tiplerin sosyal kişiler olarak görünmesini anlayamıyorum. Çay, kahve içilen, yemek yenen ortamda sosyalleşmenin temeli sohbet etmek, konuşmaktır. Ben iyi konuşan, sohbet edebilen masadakilere keyif veren, espri yapan, ölçülü şaka yapabilen, paylaşımcı, yüzünden tebessümü eksik etmeyen, gerektiğinde kahkahalar ile gülen tipleri “cool” olarak adlandırıyorum. Bu da benim “cool” anlayışım.
Bir sohbette arkadaşım “sosyalleşmek çok kolay” dedi. Nasıl yani dedim?
“İnsanları yemeğe çağırırım, param kadar insan çağıracağım için hesabı ben öderim. Sosyalleşmiş olurum.” Yahu anlaşılır gibi değil sosyalleşmek ne kadar kolaymış da haberimiz yokmuş…
Arkadaşımın yeterince kabul edilebilecek olgun bir yaşta olup bunu söylemesi beni çok şaşırttı. Elini cüzdanına atarak geçici bir hizmet satın alıyor olduğunun farkında bile değil. Birlikte vakit geçirdiği insanların karın doyurmak için onunla takılmadıkları ne malum…
Şaşırmadım desem yalan olur şaşırdım!
Ama arkadaşımın böyle sosyalleşme yöntemine hiç itirazı yok...