1970'lı yıllardı. Türk futbolunda üç büyüklerin tam anlamıyla çöktüğü yıllar yani. Trabzonspor ikinci ligden birinci lige yükselmiş, zirveyi de zorlamaya başlamıştı.
Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş ligden günden güne elini ayağını çekiyor, Trabzonspor'a meydanı adeta bırakıyordu. 1975-76, 1976-77, 1978-79, 1979-80, 1980-81 sezonunda Trabzonspor Türk futbolunun tam bir patronu olmuş, üç büyüklerden eser kalmamıştı. 1979-80 sezonuna Trabzonspor fırtına gibi girmiş puanları toplamaya başlamıştı. Hepsi Trabzon'dan yetişen gençlerdi. Kalede efsane Şenol Güneş vardı. Savunmanın genç yıldızı Necati, Hüsnü, Güngör, Turgay, Cengiz, Mustafa, Selahattin, Yaşar, Tuncay, İskender gibi oyuncularla maçlara çıkıyor, iki puanlı ligde kimseyi affetmiyorlardı. Affetmiyorlardı da Galatasaray ile Beşiktaş'ın hali perişandı. İki kulüpte el ele küme düşmeye doğru gidiyordu. Gidiş gidiş değildi. İki kulübün taraftarı da kan ağlıyordu. Ligin bitmesine iki hafta kala Fenerbahçe-Galatasaray maçı vardı. Fenerbahçe ikinciliği garantilemişti. Statta Fenerbahçeliler rahattı. Ama Galatasaraylıların eli ayağı titriyordu. Galatasaray'ın başında Turgay Şeren, Fenerbahçe'nin başında ise o yıl takımda başarı elde eden Ziya Şengül vardı. Şengül'e sahanın içinde Turgay Şeren son durumdan yakınmış, Ziya Şengül ise kendisine şu rahatlatıcı yanıtı verdi: ''İhtiyar sen düşünme. Biz Galatasaray'ı zora sokmayız. Bu kadar yıllık dostluk var.'' Saha içinde ise Fenerbahçe kaptanı Cemil ile Galatasaraylı Öner vardı. Öner'in bacaklarının titrediğini gören Cemil meslektaşını teselli etmişti. “Ligde bu kadar düşecek takım varken biz sizi küme düşürür müyüz? Korkma. Rahat ol.'' Evet, gerçekten bu konuşmalar doksan dakika sonunda gerçeğe dönüştü ve maç 0-0 bitti.
Galatasaray ve Beşiktaş 29'ar puanla ligde kaldılar. 2 puan az toplayan takımlar ise kümede kalamadılar ve ikinci ligin yolunu tuttular. Yani ligin havası kaçmış, Fenerbahçe dışında Galatasaray ve Beşiktaş ''kahredici'' sezonu kapamışlardı. Trabzonspor durmuyordu.1980-81 sezonunda da şampiyon oldular. Sonra 1983-84 sezonunda da Trabzonspor bir şampiyonluk daha aldı. Toplam 6 şampiyonluk. Türk futbolunda büyük şaşkınlık yaşanıyor, üç büyükler çıkış için çareler arıyorlardı.
ARADAN GEÇEN 36 YIL
Trabzonspor'u bu başarıya ulaştıran isimlerin başında Ahmet Suat Özyazıcı geliyordu. Trabzon'da nalburluk yapıyordu. Küçük bir dükkânı vardı. Özyazıcı muhteşem bir futbol adamıydı. Aksi tarafları da vardı. Ama toplu defans toplu hücum gibi futbol gerçeklerini iyi uyguluyor, Trabzonluların içinden gelen o ''Volkan'ı'' sahaya yansıtıyordu. Özkan Sümer gibi bir başka futbol adamı ise yeni yeni ortaya çıkıyordu. O da aksi ve sert bir adamdı. Futboldan iyi anlıyordu. Milli takım hocalığı bile yapmıştı. İlginç fikirleri vardı. Galatasaray'da bir dönem futbol hocalığı yaptığı sıralarda ''patlıcan'' sebzesini takıma yasaklamıştı. Niçin böyle bir karar aldığı sorulduğunda ise şu yanıtı vermişti: ''Patlıcan 0 kalori. Futbolculara hiçbir faydası olmayan bir sebzeyi neden yedireyim.'' Hocaları böylesine renkli olan Trabzonspor 1984'de son kez şampiyonlukla buluşmuştu. Ve ne kadar çabalasa da bir türlü şampiyon olamadılar. Bu da içlerinde bir ''ukde'' olarak kaldı.
TRABZONSPOR RUHU GERİ Mİ GELİYOR?
Trabzonspor yeni başkanı Ahmet Ağaoğlu ile birlikte atağa kalktı. Ağaoğlu iyi bir Trabzonluydu ve takımını çok seviyordu. O da 36 yıl önceki ''ruhun'' geri gelmesini istiyordu. İlk iş olarak futbolcu giderlerini azaltmak için çaba gösterdi. Takımın başına da genç Ünal Karaman'ı getirdi. Trabzonspor'un kadrosunda Abdülkadir Ömür gibi, Yusuf Yazıcı gibi genç yıldızlar vardı. Genç takımlarda yer alan birçok genci de takımın kadrosuna kattılar. Kaleci Onur futbolu bıraktığı zaman kulüpte bir endişe vardı. Ama arkadan gelen Uğurcan ve Arda Akbulut Türkiye'yi kendilerine ''hayran'' bıraktılar.
Savunmada oynayan Hüseyin Türkmen de bir yıldız olarak parlıyordu. Abdülkadir Parmakda bir yıldızdı. Bu oyuncuların yaşları bile 20'yi geçmiyordu. Kaan, Oğuzhan, Ali Osman, Behlül, Murat Akpınar, Koray ve Tunahan geriden yavaş yavaş geliyorlar. Ünal Karaman bu oyuncuların gelişmesi için elinden geleni yapıyor.
Türkiye liginde emin adımlarla zirveye gidiyor. Şampiyonluk şansının çok olduğunu söyleyemeyiz ama Trabzonspor'un elindeki bu gençlerle önümüzdeki sezon ''bir numaralı'' şampiyon adaylarından biri olacağı kesin...
