Tekrar amatöre dönmenin verdiği derin acı. Yıllardır birbirinden değerli güçlü il takımlarıyla verilen mücadele son buldu. Artık amatör kümede ilçe temsil edilecek ve profesyonel lige çıkmak için çaba gösterilecek.
Bu düşüşte kimse suçlu arayıp da kavga yaratmaya çalışmasın. Ligde kaldığı süre boyunca güçlü bir duruş sergilemiştir Silivrispor. Her maçı öncesi rakiplerinin korkulu rüyası olmuştur. Ve asla kolay lokma sayılmamıştır.
Tüm bunları bu sezon da göstermiştir. Zirveye oynayan tüm rakiplerinden puanlar almış ama asıl rakiplerine kolay puan kaybetmenin ağırlığı altında ezilmiştir. Dolayısıyla takım küme düşmüştür.
Küme düşme konusunda hemen herkes bir fikir beyan etse de farklı ve birçok nedenlerin toplamı sonuca getirmiştir bizleri. Tek gerçek ise takımın küme düştüğüdür.
Şayet bu sezon küme düşmemiş olsaydık bir sonraki sezonlarda kesinlikle küme düşme yaşanacaktı.
Şimdilerde üzgünlük ve olanı kabul edememe hakimse de ilerleyen haftalarda ayaklar yere sağlam basmalı ve yerinde kararla düzlüğe çıkılmalıdır.
Kulübün gidişatı akıbetini bekler nitelikteydi. O zamanlar serzenişte bulunmamam takımın gidişatı ile ilgiliydi süreci kötü etkileyebilirdi. Suskunluğum bundandır.
Gelelim “Volkan Yılmaz konusuna”. Öncelikle Volkan Yılmaz'ın benim savunmama ihtiyacının olmadığını belirtmek isterim. Ne benim ne de bir başkasının kendisini savunmasına ihtiyacı yok. Ama bizim yiğidi öldürsek de hakkını teslim etmemizde fayda var.
Otopark ve otogarın işletmesi kulüpten alındı gelirleri değil.
Sadece Kulüpteki maddi gedik o kadar büyüktü ki kapanması mümkün olmadı.
Mali konuda sıkıntı yaşayan kulüp yönetimi salgının da etkisinde artış gösteren ekonomik zorluklarda her zaman Volkan Başkanın kapısını çaldı. Maaşlar, primler, ödemeler, derken bu zamana kadar net olarak bir rakam veremem ama Belediyenin, Kulübe desteği büyük ölçülerde oldu.
Tesislerdeki tüm kadronun yemek masrafları da belediye kanalı ile karşılandı. Öyle az bir rakam da değil bu haftalık 20-25 Bin TL tutuyor. Test masraflarına da katkı sunuldu.
Sonra iç ve dış sahadaki tüm maçları neredeyse kaçırmadan takip eden bir Belediye Başkanına kavuştuk. Arada sırada gözüm takılıyor protokole yerimde duramayan bir taraftar gibi takımını destekleyen bir Başkan vardı. Hop oturup hop kalkan, yüksek sesli tepkisini dile getiren.
Daha ne yapsın Volkan Başkan, formayı giyip sahayı mı çıksaydı!? Kaçan golleri mi atsaydı, kaleye girmek üzere olan topları mı kurtarsaydı? Bir belediye başkanının yapması gereken her şeyi hatta fazlasını yaptı. Maddi destek verdi, maçlara geldi, deplasmanlara katılmaya gayret etti, her atakta takımı ile birlikte hücuma çıktı, yenilen gollerde benim gibi, senin gibi yıkıldı. Formayı sırtına giyip maça mı çıksaydı? Bir o kalmıştı zaten yapmadığı.
Sahip olunan inanç ve destekle bu takım düştüğü yerden yine ayağa kalkar. Hem de daha güçlü şekilde yeniden heyecanlarımızın kaynağı olur…
Sportif anlamda bu güce ve inanca sahiptir Silivri ve kulübünün yanında yer alacaktır. Silivrispor tekrar yeni güzel günlere kavuşacak, bunun ne zaman olacağı ise hepimizin elinde…
