Yaprak Dökümü Devam Ediyor

Bu sezon ikisi de kayıp. Ne ses var ne de görüntü…

Nedenleri muhteliftir, ancak iyi etüt etmek gerekir. Bunlar ne ilk ne de son örneklerdir. Sonu gelmez. Sadece isimler değişir. Bakınız Celaliyespor bakınız Akörenspor… neydiler ne oldular?

Celaliye grupta düşme olmadığı için önümüzdeki sezon mecburen yine 1. Amatör’de oynayacak olmanın ızdırabını yaşıyor…

Akörenspor ise geçen yıl çıkmak için verdiği mücadelenin daha fazlasını çıkmamak için veriyor.

Akören'in durumu ilginç. Geçen yıl çoğu Silivri'den olan transferlere karşı organize bir tepki vardı.

Her idmandan her maçtan sonra köyde ‘al iki bira gel şu takımı konuşalım’ toplantıları yapılıyor. Takımın olmazsa olmazları var. Kulübün durumu ne kadar  kötü olursa olsun takımı yarı yolda bırakmazlar, deniyordu. Bunlar unutuldu. Bu sezon oynama garantili daha çok transfer yapıldı. Köyün çocukları yine dışarıda kaldı. Takımın olmazsa olmazlarının bir kısmı sezon başında, ağırlıklı bir kısmı ise takımın çıkma umudu devam ederken gemiyi terk etti.
Eğer gruptan çıkmamak için bir taktik değilse bu tutum ve tavır değişikliğinin bir nedeni olmalı. Bu işlerde samimi ve tutarlı olmak gerekir. Kişisel kaygılar küçük hesaplar kulübün çıkarlarının forma sevgisinin önüne geçmişse bugün Akören yarın bir başka kulüp için aynı son kaçınılmazdır…

Kulüp şahıslara ve dış transferlere bağımlıysa konuşmayacan, karışmayacan, yok ben olmalıyım benim olmalı diyorsan. Kendi potansiyelini değerlendiremeyen tabanı ile bağı kopmuş kulüplerin sürekli yükseliş halinde oldukları görülmemiştir, unutmayacan.